Borstreconstructie

Als gevolg van borstkanker is in januari 2016 mijn linkerborst geamputeerd. Tijdens deze operatie is direct een tissue expander geplaatst. Hierdoor kon mijn borst eerst goed genezen. In etappes is de tissue expander, in de daar op volgende 3 maanden, gevuld met een zoutoplossing tot de gewenste grootte. In september 2016 stond de operatie gepland om de tissue expander te wisselen voor de definitieve (siliconen) prothese. Ik had mij voor laten lichten dat de huidige siliconen protheses volkomen veilig waren, en ging daar ook van uit. Het bestaan van een chirurgische bijsluiter was mij niet bekend, en deze had ik destijds ook niet ontvangen. In het weekend voor mijn geplande operatie was er een uitzending op de televisie van Nieuwsuur (16 september 2016), waar met name het gevaar van het “zweten” van de siliconen prothese aan de orde kwam. Ik was behoorlijk geschrokken en werd hevig aan het twijfelen gebracht. Op maandag (1 uur voor de geplande operatie) heb ik samen met mijn begripvolle plastisch chirurg de knoop doorgehakt om de operatie uit te stellen. Ik kreeg de tijd om me opnieuw te beraden over mijn reconstructie. Er volgde nog een televisie uitzending van Zorg.nu (Avro/Tros) op 8 november 2016 met zorgwekkende beelden, en toen was het voor mij helemaal duidelijk; GEEN siliconen borstprothese voor mij. Als je, zoals ik, last hebt van allergieën en auto-immuunziekte zit je helemaal in de gevarenzone. Tijdens mijn zoektocht naar alternatieven kwam ik de Monobloc Hydrogel tegen. Ik las de voordelen: de prothese is zacht, neemt je lichaamstemperatuur aan, hoeft niet na 10/15 jaar vervangen te worden, en geen gevaar voor je gezondheid mocht hij toch gaan scheuren. Mijn grote vraag was WAAROM wordt deze prothese niet omarmt als HET goede alternatief voor de siliconen prothese? Deze vraag had ik o.a. neergelegd bij de NVPC en de borstkankervereniging. Ik kreeg daarop geen bevredigend antwoord, alleen dat zij geen keurmerken uit delen, en dat er vrije marktwerking is, met als uitgangspunt dat alle implantaten voldoen aan de wettelijke eisen. Mijn plastische chirurg wilde deze prothese niet plaatsen, dus ik werd gedwongen naar een andere plastisch chirurg uit te zien. Dit alles maakte het voor mij niet makkelijk om de knoop door te hakken. Er was maar heel weinig informatie te vinden. Inmiddels zijn er bij mij twee operaties uitgevoerd. De tissue expander is uit mijn linkerborst vervangen door een Monobloc Hydrogel, en voor een goede symmetrie is er ook in mijn rechterborst een Monobloc Hydrogel geplaatst. Ik ben heel blij met het resultaat; mijn rechterborst is geweldig mooi en zacht. Mijn linkerborst ziet er ook mooi uit, maar omdat ik nogal slank ben van boven en het weefsel uit mijn borst weg is, is er wel een rimpeling aan de bovenkant zichtbaar. Mijn plastisch chirurg gaat dit nog wegwerken met een of meerdere lipofilling sessies. Dit kleine nadeel neem ik graag voor lief. Ik weet tenminste nu zeker dat ik geen gezondheidsrisico loop, omdat ik geen “zwetende” siliconen in mijn lijf heb. Wat ben ik blij dat ik deze weg bewandeld heb, en dat ik de Monobloc Hydrogel ben tegengekomen. Ik zou graag willen dat veel meer vrouwen die deze keuze moeten maken ook weten van het bestaan van deze prothese. Het zou mooi zijn als er meer plastisch chirurgen in Nederland bereid zijn om deze prothese te plaatsen. Vrouwen verdienen het om eerlijk voorgelicht te worden zodat ze zelf een weloverwogen KEUZE kunnen maken.

Claudia

monoblocBorstreconstructie